تابع درخشندگی

تصویر ۱: نمونه‌ای از یک تابع درخشندگی. خط قرمز تابع شِکتِر منطبق شده است. محور عمودی چگالی فضایی و محور افقی قدر مطلق را نشان می‌دهد که از چپ به راست زیاد می‌شود (یعنی درخشندگی کمتر می‌شود). کهکشان‌های کم‌نور در سمت راست نمودار هستند و فراوانی آنها بیشتر است. تعیین شیب بخش کم‌نور تابع درخشندگی کهکشان‌های دور یکی از موضوعات روز اخترشناسی است.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی کک و تلسکوپ‌های فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

دیدگاه‌ها

  1. مبینا
    مبینا 3 دسامبر, 2020، 00:38

    بسیار جالب بود.
    تعیین شیب از طریق مشاهدات رصدی انجام میشه؟

    پاسخ به این دیدگاه

یک دیدگاه بنویسید

<