co-optical-contours
تصویر ۳: تصویر مرئی کهکشان از تلسکوپ فضایی هابل. مکان دنبالهی مونوکسید کربن با منحنی سفید نشان داده شده است که مشخص است در حال خروج از کهکشان است. اندازهی تودهی گاز مولکولی (تابش مونوکسید کربن اصلی که با دایرهی مشکی نشان داده شده است) بسیار بزرگتر از اندازهی کهکشان میزبان است.
درباره نویسنده
آیرین شیوایی
پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینهی نجوم رصدی کهکشانها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشانهای جوان عالم از طریق بررسی غبار میانستارهای و ستارهزایی آنها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشانها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از دادههای تلسکوپهای زمینی کک و تلسکوپهای فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده میکند.