sfr_ha_uv
تصویر ۳: مقایسهی نرخ ستارهزایی محاسبه شده از دو نشانه: نور فرابنفش رسیده از ستارههای پرجرم (محور افقی) و خط نشری هیدروژن-آلفا حاصل از گازهای میانستارهای (محور عمودی). دایرههای قرمز میانگین کمیتها هستند و خطچین مشکی خط با شیب واحد است.
نمودار داخلی، این دو کمیت را پیش از تصحیح جذبشدگی توسط غبار نشان میدهد. همانطور که میبینید، پیش از تصحیح غبار دو کمیت با یکدیگر بسیار تفاوت دارند.
درباره نویسنده
آیرین شیوایی
پژوهشگر دانشکده اخترفیزیک مرکز اخترزیستشناسی در مادرید و مسئول پروژه DistantDust که از شورای تحقیقات اروپا بودجه میگیرد است. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشانهای جوان عالم از طریق بررسی غبار میانستارهای و ستارهزایی آنها گرفت. او از سال ۲۰۱۷ عضو تیم علمی و ابزارهای تلسکوپ فضایی جیمز وب است و در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای پژوهش در زمینهی نجوم رصدی کهکشانها دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشانها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از دادههای تلسکوپهای زمینی مانند کک و آلما، و تلسکوپهای فضایی مانند جیمز وب، هابل و اِسپیتزر استفاده میکند.