نقشه‌ی فوران‌های یو

تصویر ۱: همه‌ی آشکارسازی‌های مناطق داغ بر سطح یو از آگوست ۲۰۱۳ تا دسامبر ۲۰۱۵. هر دایره یک آشکارسازی جدید را نشان می‌دهد. اندازه‌ی دایره با مقیاس لگاریتمی شدت فعالیت را نشان می‌دهد و مناطق تیره‌تر مکان‌هایی را نشان می‌دهند که نقاط داغ چندین بار در آنجا دیده شده است. رنگ و علامت‌ها نوع فوران را نشان می‌دهند. کوردالاگن پترا در ۲۲۰ غربی و ۵۰ جنوبی است.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

پژوهشگر دانشکده اخترفیزیک مرکز اخترزیست‌شناسی در مادرید و مسئول پروژه DistantDust که از شورای تحقیقات اروپا بودجه می‌گیرد است. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها گرفت. او از سال ۲۰۱۷ عضو تیم علمی و ابزارهای تلسکوپ فضایی جیمز وب است و در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای پژوهش در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی مانند کک و آلما، و تلسکوپ‌های فضایی مانند جیمز وب، هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

<