Screen Shot 2017-01-15 at 6.45.57 PM

, 16 ژانویه 2017

شکل ۱: تصویر کهکشان پرجرم و خاموش COSMOS-11494 (شکل a) و توزیع انرژی طیفی آن (شکل b) در بالای تصویر نشان داده شده است. دایره‌های مشکی در شکل b، نورسنجی‌ها در فیلترهای گوناگون است که درخشندگی آن‌ها در محور عمودی آمده است. شکل c، طیف کهکشان را به همراه خطوط جذبی عناصر گوناگون نشان می‌دهد.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

آیرین شیوایی

پژوهشگر دانشکده اخترفیزیک مرکز اخترزیست‌شناسی در مادرید و مسئول پروژه DistantDust که از شورای تحقیقات اروپا بودجه می‌گیرد است. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها گرفت. او از سال ۲۰۱۷ عضو تیم علمی و ابزارهای تلسکوپ فضایی جیمز وب است و در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای پژوهش در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی مانند کک و آلما، و تلسکوپ‌های فضایی مانند جیمز وب، هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

<