comet67p
شکل۱٫ a- تصویر اوسیریس از صخرهی آسوان به تاریخ ۴ جولای، در حالی که هیچ اثری از نقاط روشن مشاهده نمیشود. محل صخره بر روی مدل سه بعدی هستهی دنبالهدار با پیکان قرمز مشخص شده است. b- تصویر دوربین هدایتی روزتا در تاریخ ۱۰ جولای که پیکان سفید اشاره به فوران در محل صخرهی آسوان دارد.
درباره نویسنده
آیرین شیوایی
پژوهشگر دانشکده اخترفیزیک مرکز اخترزیستشناسی در مادرید و مسئول پروژه DistantDust که از شورای تحقیقات اروپا بودجه میگیرد است. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشانهای جوان عالم از طریق بررسی غبار میانستارهای و ستارهزایی آنها گرفت. او از سال ۲۰۱۷ عضو تیم علمی و ابزارهای تلسکوپ فضایی جیمز وب است و در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای پژوهش در زمینهی نجوم رصدی کهکشانها دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشانها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از دادههای تلسکوپهای زمینی مانند کک و آلما، و تلسکوپهای فضایی مانند جیمز وب، هابل و اِسپیتزر استفاده میکند.