رصد فرابنفش مارکاریان ۱۰۱۸
شکل ۲: محور افقی طولموج و محور عمودی شار انرژی را نشان میدهند. شکل بالا: طیف فرابنفش دور (FUV) مارکاریان ۱۰۱۸ بین سالهای ۱۹۸۴ تا ۲۰۱۶ اندازهگیری شده با تلسکوپهای IUE۹ و هابل. شکل پایین: مقایسهی خط تابشی لیمن آلفا (Lyα) بین سال های ۱۹۹۶ و ۲۰۱۶. خطوط سیاه مقطع طول موج سه خط جذبی را نشان میدهند. رصد جدید اضافه شدن یک خط جذبی جدید را نشان میدهد (خط مقطع ۲).
درباره نویسنده
آیرین شیوایی
پژوهشگر دانشکده اخترفیزیک مرکز اخترزیستشناسی در مادرید و مسئول پروژه DistantDust که از شورای تحقیقات اروپا بودجه میگیرد است. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشانهای جوان عالم از طریق بررسی غبار میانستارهای و ستارهزایی آنها گرفت. او از سال ۲۰۱۷ عضو تیم علمی و ابزارهای تلسکوپ فضایی جیمز وب است و در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای پژوهش در زمینهی نجوم رصدی کهکشانها دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشانها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از دادههای تلسکوپهای زمینی مانند کک و آلما، و تلسکوپهای فضایی مانند جیمز وب، هابل و اِسپیتزر استفاده میکند.