رصد محل ستارهزایی و سیاهچالهی ابرپرجرم
شکل ۱: تصاویر شماتیک منطقهی ۵ کیلوپارسکی مرکزی سه کهکشان مطالعهشده در این مقاله. نقطه و دایرهی قرمز محل هستهی کهکشانی فعال و خطای آن را نشان میدهد. دایرههای آبی تیره و روشن به ترتیب مکان منطقهی مرکزی و منطقهی ستارهزای کهکشان را نشان میدهد. این تصاویر نشان میدهند که سیاهچالهی ابرپرجرم در داخل منطقه فعال و ستارهزای کهکشان قرار دارد.
درباره نویسنده
آیرین شیوایی
پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینهی نجوم رصدی کهکشانها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشانهای جوان عالم از طریق بررسی غبار میانستارهای و ستارهزایی آنها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشانها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از دادههای تلسکوپهای زمینی کک و تلسکوپهای فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده میکند.