apparent-magnitude

قدر ظاهری تعدادی از اجرام آسمانی معروف. قدر بیشتر به معنای روشنایی کمتر است. از پایین به بالا روشنایی ظاهری این اجرام کمتر می‌شود: خورشید، ماه کامل، زهره، شباهنگ (پرنورترین ستاره‌ی آسمان)، ستاره‌ی آلفا-قنطورس، ستاره‌ی ابط‌ الجوزا، ستاره‌ی قطبی، کم‌نورترین ستاره‌ی قابل دید با چشم غیر مسلح، ستاره‌ی برنارد، حد قدر قابل رصد با دوربین دوچشمی، حد قدر قابل رصد با یک تلسکوپ ۱ متری، حد قدر قابل رصد با تلسکوپ هِیل، حد قدر قابل رصد با تلسکوپ‌های هابل و کِک.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

پژوهشگر دانشکده اخترفیزیک مرکز اخترزیست‌شناسی در مادرید و مسئول پروژه DistantDust که از شورای تحقیقات اروپا بودجه می‌گیرد است. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها گرفت. او از سال ۲۰۱۷ عضو تیم علمی و ابزارهای تلسکوپ فضایی جیمز وب است و در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای پژوهش در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی مانند کک و آلما، و تلسکوپ‌های فضایی مانند جیمز وب، هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

<