شکل۲
شکل ۲: نحوهی رخ دادن پدیده ریز همگرایی گرانشی. هنگامی که در راستای دید ما، ستارهی منبع (دایرهی قرمز) به ستارهی لنز ( ستارهی زرد در مرکز تصویر) نزدیک می شود، تصویر آن (دایرهی آبی رنگ) دوگانه شده و در راستای حلقهی انیشتین ستارهی لنز (دایرهی سبز رنگ) کشیده می شود. در اثر این پدیده، ما افزایش روشنایی ستارهی منبع را مشاهده می کنیم. قسمت پایین شکل، منحنی نوری ستارهی منبع را به مرور زمان نشان می دهد. می بینیم که روشنایی ستارهی منبع در نقطه صفر زمان (نزدیک ترین حالت به ستارهی لنز) به بیشترین میزان خود می رسد.
درباره نویسنده
آیرین شیوایی
پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینهی نجوم رصدی کهکشانها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشانهای جوان عالم از طریق بررسی غبار میانستارهای و ستارهزایی آنها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشانها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از دادههای تلسکوپهای زمینی کک و تلسکوپهای فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده میکند.