img1

شکل ۱: دو کهکشان نمونه از کهکشان‌های بررسی شده در این مطالعه. از چپ به راست: تصویر ستاره‌های کهکشان در نور مرئی (گرفته شده توسط هابل)، تصویر کهکشان در تابش غبار، تابش خط نشری اتم کربن، تابش خط نشری ملکول مونوکسیدکربن. سه تصویر سمت راست توسط آرایه‌ی میلیمتری آلما گرفته شده است.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی کک و تلسکوپ‌های فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

<