sed_ha

تصویر ۲: نمودار پراکندگی انرژی طیفی یک کهکشان نمونه. نقاط آبی نور کهکشان را در فیلترهای گوناگون نشان می‌دهند. دایره‌ی خالی فیلتری است که خط نشری هیدروژن در آن می‌افتد و به همین دلیل درخشندگی آن بیشتر از چیزی است که از مدل کهکشان (خط سبز) انتظار داریم. درخشندگی بیشتر این فیلتر میزان درخشندگی خط نشری را به ما می‌دهد.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی کک و تلسکوپ‌های فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

<