spectra

تصویر ۱: طیف تابش مونوکسید کربن (نمودار زرد). قله‌ی تابش مولفه‌ی اصلی را نشان می‌دهد، در کنار این مولفه دنباله‌ی پهنی نیز قرار دارد که نشان می‌دهد گاز مونوکسید کربن تا سرعت ۱۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه (سرعت خروج گاز از کهکشان) کشیده شده است.
نمودار آبی(بالا) طیف خط جذبی منیزیوم یونیزه است که نسبت به طول موج آزمایشگاهی آن کشیده شده است. انتقال به‌ آبی این خط نشان می‌دهد که گاز یونیزه در حال خروج از کهکشان است.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

پژوهشگر دانشکده اخترفیزیک مرکز اخترزیست‌شناسی در مادرید و مسئول پروژه DistantDust که از شورای تحقیقات اروپا بودجه می‌گیرد است. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها گرفت. او از سال ۲۰۱۷ عضو تیم علمی و ابزارهای تلسکوپ فضایی جیمز وب است و در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای پژوهش در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی مانند کک و آلما، و تلسکوپ‌های فضایی مانند جیمز وب، هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

<