فراوانی فلزی – Metallicity
Metallicity
|metlˈisətē|
فراوانی فلزی
به فراوانی عناصر سنگینتر از هیدروژن و هلیوم که در نجوم «فلز» نام دارند، گفته میشود. این کمیت معمولا با Z نشان داده میشود. فراوانی فلزی خورشید ۰.۰۲ است، به این معنا که ۰.۰۲ عناصر تشکیلدهندهی خورشید از فلزات است.
از آنجایی که فلزات در هستهی ستارهها ساخته میشوند، فراوانی فلزی نشان میدهد که چه مقدار گاز در داخل ستارهها تغییر پیدا کرده و با محیط میان ستارهای مبادله شده است. در هر کهکشان دو نوع فراوانی فلزی را میتوان بررسی کرد: فروانی فلزی ستارههای کهکشان، و فراوانی فلزی گاز میان ستارهای در کهکشان. فراوانی فلزی گاز میان ستارهای را میتوان از روی خطوط نشری طیف کهکشان به دست آورد، اما فراوانی فلزی ستارهها از روی خطوط جذبی ناشی از جو ستارهها به دست میآید که اندازهگیری آن برای کهکشانهای دور، بسیار دشوار است. فراوانی فلزی ستارهای را معمولا با نسبت فراوانی عنصر آهن به هیدروژن ([Fe/H]) نشان میدهند.
[…] میدانیم، در نجوم به همهی عناصر سنگینتر از هلیوم فلز گفته میشود. این فلزات در مرکز ستارهها و در […]
[…] سیاهچالهی آنها به خارج از کهکشان خواهد شد. نسبت میزان فلزات SDSS۱۱۳۳ که با طیفسنجی اندازهگیری شده است نیز با […]
[…] بسیار کمی داشتند. در نجوم به عناصر سنگینتر از هلیوم فلز گفته میشود. در این کهکشانهای کمفلز ستارهزایی […]
[…] از کمیتهای فیزیکی مهم در شناخت کهکشانها فراوانی فلزی ۱ آنهاست. فراوانی فلزی، فراوانی عناصر سنگینتر از […]
[…] و جرم ستارهای آنها. مولفان این مقاله از کمیت فراوانی فلزی برای تفکیک این دو گروه از کهکشانها استفاده کردهاند […]
[…] ما دربارهی شکلگیری سیارات و وابستگی آن به جرم و فراوانی فلزی ستارهی مادر بیشتر شده است. در این مقاله، مولفان […]
[…] نشان دادهاند که در بیشتر کهکشانها، فراوانی فلزی از مرکز به سمت لبههای کهکشان کاهش مییابد. از طرف […]
[…] برای ستارههایی با جرم اولیه ۹۵ تا ۱۳۰ جرم خورشید و فراوانی فلزی کم پیشبینی شده بود (چنین ستارههایی بیشتر در اوایل […]