نوشتهها توسط آیرین شیوایی
رابطهی جرم سیاهچالههای اَبَرپرجرم و جرم کهکشان میزبانشان
«سیاهچالههای اَبَرپرجرم» جرمی بیش از ۱۰۰هزار جرم خورشیدی دارند و در مرکز کهکشانها دیده میشوند. پژوهشها نشان میدهد که جرم این سیاهچالهها متناسب با جرم ستارهای کهکشان میزبانشان است. در این مقاله این رابطه بررسی شده است.
آیا ما تنها تمدن در جهان هستیم؟
در این مقاله، مولفان مدلهای شکلگیری سیارات را با مدلهای شکلگیری کهکشانی ترکیب کردهاند تا تاریخ شکلگیری سیارات زمین-مانند و سیارات غولپیکر را در کهکشان راهشیری و در کل کیهان به دست آورند.
ستارهزایی کهکشانها در طول عمرشان
نوری که از کهکشانها به ما میرسد اطلاعات زیادی دربارهی ویژگیهای فیزیکی آنی آنها به ما میدهد. یکی از این کمیتهای مهم در شناخت تحول کهکشانها، تاریخچهی ستارهزایی کهکشان در طول عمر آن است.
جرم کهکشانها چه رابطهای با آهنگ ستارهزایی آنها دارد؟
در کهکشانهای فعال که ستارهزایی دارند، رابطهی نسبتا تنگاتنگی میان جرم ستارهای کهکشان و آهنگ ستارهزایی آن است که به آن اصطلاحا «رشتهی اصلی ستارهزایی» گفته میشود.
کشف منظومههای ستارهای بسیار فشرده
کهکشانهای کوتولهی فرافشرده اجرامی بینابین کهکشانها و خوشههای ستارهای کروی هستند. در این مقاله نویسندگان کشف دو خوشهی ستارهای فشردهی منحصر به فرد را اعلام کردهاند.
اقمار کوچک پلوتون
به بهانهی نزدیک شدن فضاپیمای افقهای نوی ناسا که در چهاردهم جولای از نزدیکی پلوتون خواهد گذشت، این مقاله به بررسی مداری و فیزیکی چهار قمر کوچک پلوتون پرداخته است و پیشبینیهایی را دربارهی آنچه افقهای نو خواهد دید اعلام کرده است.
تشدید مداری – Orbital Resonance
زمانی اتفاق میافتد که دو (یا چند) جرم سماوی که به دور جرم دیگری میگردند، اثر گرانشی متقابل و متناوبی بر هم داشته باشند و نسبت دورهی تناوبی گردششان به هم نسبت دو عدد صحیح کوچک باشد.
کهکشانهای پیر چگونه به وجود میآیند؟
کهکشانها به دو دستهی کلی تقسیمبندی میشوند: کهکشانهای جوان و ستارهزا و کهکشانهای پیر و آرام. اینکه چگونه ستارهزایی در کهکشانهای ستارهزا متوقف میشود و آنها را به کهکشانهای پیر تبدیل میکند، هنوز نامشخص است.
بیست و پنج سال با هابل
۲۵ سال پیش در ۲۴م آوریل ۱۹۹۰، تلسکوپ فضایی هابل به فضا فرستاده شد، تلسکوپی که نگاه ما را به اعماق کیهان برد و برداشت ما را از کیهان متحول کرد. هابل به جهانی نگاه کرد و پرده از ویژگیهای فضا و زمانی برداشت که تا پیش از آن فقط در ذهن دانشمندان وجود داشت. اکنون پس از بیست و پنج سال و پنج ماموریت تعمیری، هابل همچنان هر لحظه ما را با تصاویرش از کیهان شگفتزده میکند.
فانوسهایی در آسمان
کهکشانهای کوتوله، کهکشانهای بسیار کمنوری هستند که جرم ستارهای بسیار کمی دارند. در این مقاله، نویسندگان پیشنهاد میکنند که میتوان از پدیدههای گذرای درخشان مانند نواخترها و ابرنواخترها برای کشف کهکشانهای کوتولهی دور استفاده کرد.