مقالات روز
کهکشان‌های پیر چگونه به وجود می‌آیند؟
کهکشان‌ها به دو دسته‌ی کلی تقسیم‌بندی می‌شوند: کهکشان‌های جوان و ستاره‌زا و کهکشان‌های پیر و آرام. اینکه چگونه ستاره‌زایی در کهکشان‌های ستاره‌زا متوقف می‌شود و آن‌ها را به کهکشان‌های پیر تبدیل می‌کند، هنوز نامشخص است.
تراکم مغناطیسی در تاج خورشید
شبیه‌سازی‌های عددی سه‌بعدی نشان می‌دهند که تحول زمانی ساختار میدان مغناطیسی در تاج خورشید بسیار متفاوت از آن چیزی است که در تابش‌های فرابنفش تاج مشاهده می‌شود.
فانوس‌هایی در آسمان
کهکشان‌های کوتوله، کهکشان‌های بسیار کم‌نوری هستند که جرم ستاره‌ای بسیار کمی دارند. در این مقاله، نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که می‌توان از پدیده‌های گذرای درخشان مانند نواخترها و ابرنواخترها برای کشف کهکشان‌های کوتوله‌ی دور استفاده کرد.
نوترینوها بیشتر چه «طعمی» دارند؟
نوترینوها سه نوع مختلف دارند که به آن طعم نیز گفته می‌شود: نوترینوی الکترون، نوترینوی میون، و نوترینو تاو. علاوه بر آن، هر یک از این سه ذره، پادذره‌ی خود را نیز دارند که به آن‌ها پادنوترینو گفته می‌شود. در این مقاله، رصدخانه‌ی IceCube به بررسی نسبت طعم‌های نوترینوهای آشکارشده می‌پردازد.
ماده‌ی تاریک می‌درخشد!
ماده‌ی تاریک، همان‌طور که از نامش برمیاید، ماده‌ایست که قادر به دیدن آن با تلسکوپ‌هایمان نیستیم. اما این به آن معنا نیست که امکان ندارد ماده‌ی تاریک گاهی با نور برهمکنش پیدا کند.
اندازه‌گیری ستاره‌زایی کهکشان‌ها در دوران بیشینه‌ی ستاره‌زایی کیهان
یکی از کمیت‌های مهم که به مطالعه‌ی تحول کهکشان‌ها کمک می‌کند، نرخ ستاره‌زایی آن‌ها است. اندازه‌گیری نرخ ستاره‌زایی در طول تاریخ کیهان به ما نشان می‌دهد که کهکشان‌ها چگونه در طول زمان جرم ستاره‌ای و فلزات خود را به دست آورده‌اند.
کشف یک کوازار با سیاهچاله‌ای با جرم ۱۲ میلیارد برابر جرم خورشید در انتقال به سرخ ۶/۳
در مقاله‌ای که به تازگی در مجله‌ی نیچر چاپ شده است، گزارشی از کشف یک کوازار با نام J0100+2802 با درخشندگی بسیار زیاد در انتقال‌به‌سرخ ۶/۳۰ ارائه شده است.
کهکشانی که نباید وجود می‌داشت!
منجمان کهکشانی یافته‌اتد که وجود آن مطابق با تئوری‌های پیدایش کهکشان‌ها، چندان قابل توجیه نیست! این کهکشان، در زمانی که سن عالم در حدود ۷۰۰ میلیون سال بوده، یافت شده و آکنده ازغبار است
الگویی جدید در توضیح پستاب‌های اشعه ایکس طولانی‌مدت در انفجارهای پرتو گاما
انفجارهای پرتو گاما از پر انرژی‌ترین پدیده‌های نجومی هستند. این پرتوها علی‌رغم انرژی بسیار زیادی که دارند مدت بسیار کوتاهی ظاهر می‌شوند. به طور کلی دو نوع انفجار پرتو گاما در رصدها مشاهده شده که نوع اول طولانی‌تر از نوع دوم بوده و حدود ۳۰ ثانیه طول می‌کشد. نوع دوم که انفجارهای پرتو گامای کوتاه‌مدت هستند، حدود ۰/۳ ثانیه طول می‌کشند.
دو آزمایش زیست‌شناسی فضایی در یک ماموریت
ماموریت‌های اکسپوز طوری طراحی و تعبیه شده‌اند که در بخش بیرونی ایستگاه فضایی بین‌المللی سوار شده تا نمونه‌های شیمیایی و زیستی را در معرض شرایط دشوار فضایی قرار دهد و آزمایش‌های فضایی متعددی انجام گیرد.
