برچسب "فراکهکشانی"
غبار در کهکشانهای دور
ذرات ریز ملکول‌های سنگین، که به ذرات غبار شناخته می‌شوند، در داخل کهکشان‌ها با گازهای میان‌ستاره‌ای مخلوط هستند. این ذرات غبار نور ستاره‌ها را جذب و پراکنده می‌کنند. شناخت ویژگی‌های حقیقی یک کهکشان وابسته به آن است که اثر جذب نور در طول‌موج‌های گوناگون توسط ذرات غبار شناخته و تصحیح شود.
فوران گازهای ملکولی به خارج از کهکشانهای فعال
محیط میان‌ستاره‌ای در کهکشان‌ها دربردارنده‌ی سحابی‌های گازی و غباری رقیقی است که ستاره‌ها از آنها به وجود می‌آیند و پس از مرگ نیز سحابی‌ای از خود به جای می‌گذارند. اما اتفاقاتی که در کهکشان می‌افتد به محیط بسته‌ی داخل کهکشان محدود نیست. کهکشان‌ها با محیط بیرونی خود (محیط میان‌کهکشانی) از طریق فوران گاز به خارج (بیرون‌ریزی) و یا انتقال گاز به داخل کهکشان (درون‌ریزی) ارتباط دارند.
مطالعه‌ی کهکشانهای خط نشری در ابعاد کیلوپارسک
سخنرانی مجازی شوبانه همتی، دانشجوی دوره‌ی دکترای اخترفیزیک، در پژوهشگاه دانش‌های بنیاد (IPM) با موضوع مطالعات کهکشانهای خطی نشری در ابعاد کیلوپارسک
عدسی گرانشی – Gravitational lens
زمانی به وجود می‌آید که نور رسیده از یک منبع دوردست به ناظر، در میان راه از کنار جسم دیگری عبور کند. نور منبع دوردست در میدان گرانشی جسم میانی خمیده می‌شود و جسم میانی مانند یک عدسی گرانشی عمل می‌کند.
SDSS۱۱۳۳: جرمی ناشناخته در یک کهکشان کوتولهی نزدیک
سیاهچاله‌های ابرپرجرم معمولا در مرکز کهکشان‌ها قرار دارند، اما این‌بار به نظر می‌رسد منجمان سیاهچاله‌ی ابرپرجرمی را کشف کرده‌اند که ۸۰۰ پارسک (حدود ۲۵۰۰ سال‌نوری) از کهکشان کوتولهی نزدیکش فاصله دارد!
آیا کهکشانهای نخستین عالم ستاره‌زایی کم‌بازدهی داشتند؟
نخستین کهکشانهای عالم از ستاره‌هایی تشکیل شده بودند که عناصر سنگین بسیار کمی داشتند. در این کهکشانهای کم‌فلز ستاره‌زایی نیز با بازدهی بسیار کمی رخ می‌داده است. مطالعه‌ی کهکشانهای نزدیک به ما که بسیار کم‌فلز هستند بهترین موقعیت برای بررسی شرایطی است که در کهکشانهای کم‌فلزِ نخستینِ عالم حکم‌فرما بوده است.
مطالعه‌ی کهکشانهای خط نشری در ابعاد کیلوپارسک
درک دقیق چگونگی پیدایش و تحول کهکشان‌ها از چالش‌های اصلی اخترفیزیک رصدی است. با وجود پیشرفت‌های بسیاری که تحقیقات نورسنجی و طیف‌سنجی اخیر در یافتن تکامل ساختاری کهکشان‌ها با زمان داشته‌اند، …
کشف سیاهچاله‌ی اَبَرپرجرم در مرکز کهکشان کوتولهی فرافشرده
کهکشانهای کوتولهی فرافشرده۱ از چگال‌ترین اجرام کیهان ما هستند. این مجموعه‌ها جرمی حدود ۲ در ۱۰ ۱۰ جرم خورشیدی دارند، درحالی که شعاع موثر آنها (شعاع فاصله‌ای از مرکز کهکشان که درخشندگی …
مطالعه تابع درخشندگی انتقال به سرخ ۷ و ۸، با کمک عدسی‌های گرانشی
یکی از بنیادیترین کمیت‌های کهکشان‌ها، درخشندگی آنها در طول موج یا یک فیلتر مشخص است، که باحرف L نشان داده می‌شود. بر این اساس، یکی از کمیت‌های مهم آماری در بررسی پراکندگی کهکشان‌ها، «تابع درخشندگی» آنهاست.
رابطه‌ی فراوانی فلزی و جرم ستاره‌ای کهکشانهای دوردست
یکی از کمیت‌های فیزیکی مهم در شناخت کهکشان‌ها فراوانی فلزی ۱ آنهاست. فراوانی فلزی، فراوانی عناصر سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم را که در نجوم به آنها «فلز» گفته می‌شود، …
