برچسب "کهکشان"
فوران گازهای ملکولی به خارج از کهکشانهای فعال
محیط میانستارهای در کهکشانها دربردارندهی سحابیهای گازی و غباری رقیقی است که ستارهها از آنها به وجود میآیند و پس از مرگ نیز سحابیای از خود به جای میگذارند. اما اتفاقاتی که در کهکشان میافتد به محیط بستهی داخل کهکشان محدود نیست. کهکشانها با محیط بیرونی خود (محیط میانکهکشانی) از طریق فوران گاز به خارج (بیرونریزی) و یا انتقال گاز به داخل کهکشان (درونریزی) ارتباط دارند.
مطالعهی کهکشانهای خط نشری در ابعاد کیلوپارسک
سخنرانی مجازی شوبانه همتی، دانشجوی دورهی دکترای اخترفیزیک، در پژوهشگاه دانشهای بنیاد (IPM) با موضوع مطالعات کهکشانهای خطی نشری در ابعاد کیلوپارسک
تصاویر چندگانهی ابرنواختری که در پشت یک عدسی گرانشی قرار گرفته است
عدسیهای گرانشی یکی از روشهای کشف و بررسی کهکشانهای کمنور دوردست هستند. در این مقاله برای نخستین بار تصاویر چهارگانه (صلیب اینشتین) ابرنواختری کشف شده است که بر اثر میدان گرانشی کهکشانی در میانهی راه به وجود آمده است.
عدسی گرانشی – Gravitational lens
زمانی به وجود میآید که نور رسیده از یک منبع دوردست به ناظر، در میان راه از کنار جسم دیگری عبور کند. نور منبع دوردست در میدان گرانشی جسم میانی خمیده میشود و جسم میانی مانند یک عدسی گرانشی عمل میکند.
SDSS۱۱۳۳: جرمی ناشناخته در یک کهکشان کوتولهی نزدیک
سیاهچالههای ابرپرجرم معمولا در مرکز کهکشانها قرار دارند، اما اینبار به نظر میرسد منجمان سیاهچالهی ابرپرجرمی را کشف کردهاند که ۸۰۰ پارسک (حدود ۲۵۰۰ سالنوری) از کهکشان کوتولهی نزدیکش فاصله دارد!
ماهیت جسم مرموز در مرکز کهکشان کشف شد
در مرکز کهکشان راه شیری سیاهچالهی ابرپرجرمی قرار دارد که در لایهی ضخیمی از غبار پوشیده شده است. مکان این سیاهچاله که در صورتفلکی قوس در آسمان قرار دارد قوس-آ* نامیده میشود و تابش زیادی در طولموجهای فروسرخ، ایکس و گاما دارد. در سال ۲۰۱۲ منجمان جسم جدیدی را در طولموج فروسرخ در این منطقه کشف کردند که به سمت سیاهچالهی ابرپرجرم مرکزی میرود. این جسم مرموز G2 نام گرفت.
ماده تاریک و پرتو گاما در مرکز کهکشان
پرتو گامای مشاهده شده از مرکز کهکشان راه شیری میتواند دلیلی بر وجود ماده تاریک باشد. واپاشی یا نابودی ماده تاریک میتواند ذرات بارداری تولید کند که فوتونهای نور ستارهها را پر انرژی کنند (اثر عکس کامپتون) و یا میتواند مستقیما پرتو گاما تولید کند.
آیا کهکشانهای نخستین عالم ستارهزایی کمبازدهی داشتند؟
نخستین کهکشانهای عالم از ستارههایی تشکیل شده بودند که عناصر سنگین بسیار کمی داشتند. در این کهکشانهای کمفلز ستارهزایی نیز با بازدهی بسیار کمی رخ میداده است. مطالعهی کهکشانهای نزدیک به ما که بسیار کمفلز هستند بهترین موقعیت برای بررسی شرایطی است که در کهکشانهای کمفلزِ نخستینِ عالم حکمفرما بوده است.
تحول فعالیتهای ستارهزایی در گروههای کهکشانی
تاریخ ستارهزایی کیهان روند رو به افزایشی پس از مهبانگ دارد. ما در این تحقیق سعی به پاسخگویی این سوال داریم که آیا عوامل خارجی تاثیری بر کاهش نرخ ستارهزایی دارند یا خیر. عوامل خارجی آن دسته از عواملی هستند که به محیطی که کهکشان در طول عمر خود زندگی میکند وابستهاند.
مطالعهی کهکشانهای خط نشری در ابعاد کیلوپارسک
درک دقیق چگونگی پیدایش و تحول کهکشانها از چالشهای اصلی اخترفیزیک رصدی است. با وجود پیشرفتهای بسیاری که تحقیقات نورسنجی و طیفسنجی اخیر در یافتن تکامل ساختاری کهکشانها با زمان داشتهاند، …