g2
تصویر ۱: تصاویر گرفته شده از مرکز کهکشان در دو فیلتر مختلف. دایرهی سبز مکان قوس-آ* را نشان میدهد که محل سیاهچالهی ابرپرجرم مرکز راه شیری است. این تصاویر در زمان نزدیکترین فاصلهی G2 از سیاهچاله گرفته شدهاند.
در فیلتر L (تصویر a) نور رسیده از مرکز کهکشان از هر دو منبع قوس-آ* و G2 نشات میگیرد. در حالی که در فیلتر K (تصویر b) تابش قوس-آ* غالب است. تصویر c حاصل کم کردن تصویر b از a است که در آن منبع نورهای رسیده از قوس-آ* حذف شده و فقط G2 باقی مانده است. در تصویر d تابش تخمین زده شده برای G2 نیز برداشته شده است.
درباره نویسنده
آیرین شیوایی
پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینهی نجوم رصدی کهکشانها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشانهای جوان عالم از طریق بررسی غبار میانستارهای و ستارهزایی آنها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشانها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از دادههای تلسکوپهای زمینی کک و تلسکوپهای فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده میکند.