تصاویر هابل از منظومه‌ی پلوتون

تصویر ۱: تصاویر هابل از منظومه‌ی پلوتون. a: تشخیص قمر کربروس (K) در تصاویر اکتشاف دو قمر نیکس و هیدرا در سال ۲۰۰۵. b: کربروس در تصاویر تاییدی نیکس (N) و هیدرا (H) در سال ۲۰۰۶. c: تشخیص استیکس (S) و کربروس در سال ۲۰۰۶. d: هر چهار قمر در تصویر سال ۲۰۱۰. e: تصویر اکتشاف کربروس در سال ۲۰۱۱، استیکس نیز دیده می‌شود. f: کشف استیکس در سال ۲۰۱۱. در این تصاویر نور زیاد پلوتون و شارون تا حد ممکن حذف شده است.

تصویر ۱: تصاویر هابل از منظومه‌ی پلوتون.
a: تشخیص قمر کربروس (K) در تصاویر اکتشاف دو قمر نیکس و هیدرا در سال ۲۰۰۵. b: کربروس در تصاویر تاییدی نیکس (N) و هیدرا (H) در سال ۲۰۰۶. c: تشخیص استیکس (S) و کربروس در سال ۲۰۰۶. d: هر چهار قمر در تصویر سال ۲۰۱۰. e: تصویر اکتشاف کربروس در سال ۲۰۱۱، استیکس نیز دیده می‌شود. f: کشف استیکس در سال ۲۰۱۱.
در این تصاویر نور زیاد پلوتون و شارون تا حد ممکن حذف شده است.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی کک و تلسکوپ‌های فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

<