bh_stellar_mass

تصویر ۱: جرم سیاهچاله‌ی ابرپرجرم بر حسب کل جرم ستاره‌ای کهکشان. نقاط قرمز کهکشان‌ها با سیاهچاله‌های فعال مرکزی بررسی‌شده در این مقاله هستند. نقاط آبی کهکشان‌های بیضوی با سیاهچاله‌های آرام هستند. خطوط طوسی روابط مختلف به دست آمده بین جرم سیاهچاله و جرم هاله‌ی کهکشان (و نه کل جرم کهکشان) را نشان می‌دهند.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی کک و تلسکوپ‌های فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

<