f3
شکل ۳: مراحل مختلف ادغام دو سیاهچاله در سیستم های دوتایی که کاندیداهای مناسبی برای آشکارسازی امواج گرانشی هستند. در نمودار بالایی، کرنش (نسبت تغییر طول به طول اولیهی بازوی لایگو) بر حسب زمان نشان داده شده است. این تغییر طول به علت رسیدن امواج گرانشی به زمین به وجود آمده است. همانطور که میبینید تغییر طول بسیار ناچیز است (در حدود ۱۰-۲۱ برابر بازوی ۴ کیلومتری رصدخانهی لایگو). نمودار پایین، تغییر فاصلهی دو سیاهچاله (سیاه) و تغییر سرعت نسبی دو سیاهچاله (سبز) را بر حسب زمان نشان میدهد.
درباره نویسنده
آیرین شیوایی
پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینهی نجوم رصدی کهکشانها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشانهای جوان عالم از طریق بررسی غبار میانستارهای و ستارهزایی آنها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشانها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از دادههای تلسکوپهای زمینی کک و تلسکوپهای فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده میکند.