نمودار توزیع انرژی طیفی مارکاریان ۱۰۱۸

شکل ۱: در این نمودار توزیع انرژی طیفی (SED) از نور مرئی تا پرتو ایکس در دو دوره‌ی مختلف مارکاریان ۱۰۱۸ با دو مدل توزیع (خطوط مقطع) تطبیق شده است. محور عمودی میزان درخشندگی و محور افقی طول‌موج را نشان می‌دهند. نقاط قرمز و سیاه داده های نور سنجی از SDSS، گلکس، هابل و چاندرا را نشان می‌دهند.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی کک و تلسکوپ‌های فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

<