fig4
شکل ۴: این تصویر از مساحی آسمان توسط رصدخانهی پالمار در سال ۱۹۵۴ مکان انفجار را در موقعیت ابرنواختر iPTF14hls نشان میدهد (سمت چپ). ابرنواختر در تصویر سمت راست، که در سال ۱۹۹۳ گرفته شده است، دیده نمیشود.
منبع: http://www.keckobservatory.org/recent/entry/LCO_supernova
درباره نویسنده
آیرین شیوایی
پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینهی نجوم رصدی کهکشانها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشانهای جوان عالم از طریق بررسی غبار میانستارهای و ستارهزایی آنها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشانها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از دادههای تلسکوپهای زمینی کک و تلسکوپهای فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده میکند.