۳_۲_best_fit_exp_burst
شکل ٣: رابطهی بین دو شناسهی لگاریتم H𝞪/UV و اختلاف 𝞓H𝞪 در ۶ دسته کهکشانی با جرمهای مشابه که از کمجرمترین به پر جرمترین دستهبندی شدهاند. شیب این رابطه گویای زمان مشخصهی افت و خیز ستارهزایی (τ) در کهکشان است که در دسته کهکشانهای کمجرمتر شیب تندتر دارد که زمان افت و خیز ستارهزایی کوتاهتری را پیشبینی میکند و هر چه به سمت کهکشانهای پرجرمتر میرویم، شیب نمودار صافتر و مدت زمان افت و خیز طولانیتر میشود. همچنین دامنهی این افت و خیزها (A) در کهکشانهای کمجرمتر حدود ١٠ برابر بیشتر از کهکشانهای پرجرمتر است.
درباره نویسنده
آیرین شیوایی
پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینهی نجوم رصدی کهکشانها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشانهای جوان عالم از طریق بررسی غبار میانستارهای و ستارهزایی آنها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشانها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از دادههای تلسکوپهای زمینی کک و تلسکوپهای فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده میکند.