۴_۲_delta_Ha_mass

شکل ۴: رابطه‌ی بین لگاریتم شدت تابش H𝞪 و لگارتیم مجموع جرم ستاره‌ای کهکشان در نمونه‌ی نزدیک‌ترین کهکشان های کوتوله محلی. همانطور که دیده می‌شود، یک روند افزایشی بین این دو شناسه وجود دارد. کهکشان‌های بالای خط سبز، فعالیت ستاره‌زایی بیشتری از میانگین کهکشان‌های با جرم مشابه دارند ( کهکشان‌های فعال یا bursty). همین‌طور، کهکشان‌های پایین خط سبز، فعالیت ستاره‌زایی کمتر از میانگین کهکشان‌های با جرم مشابه خود دارند ( کهکشان‌های خاموش یا quiescent). مقدار بالا یا پایین بودن تابشH𝞪 از مقدار متوسط، شناسه‌ی مهمی برای وضعیت ستاره‌زایی کهکشان‌ها است.

دسته‌ها:

درباره نویسنده

آیرین شیوایی

پژوهشگر و عضو تیم علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در دانشگاه آریزونا است. او در سال ۲۰۱۸ فلوشیپ هابل از ناسا را برای کار در زمینه‌ی نجوم رصدی کهکشان‌ها دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۷ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، با موضوع تحول کهکشان‌های جوان عالم از طریق بررسی غبار میان‌ستاره‌ای و ستاره‌زایی آن‌ها، دریافت کرد. او برای مطالعه و بررسی این کهکشان‌ها، که حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، از داده‌های تلسکوپ‌های زمینی کک و تلسکوپ‌های فضایی هابل و اِسپیتزر استفاده می‌کند.

یک دیدگاه بنویسید

<